Sekiro: Shadows Die Twice دارای یک داستان خطی است. داستان بازی روایت‌گر یک انتقام در سالیان دور و بازه زمانی سن‌گوکو ژاپن است. بازیکنان هدایت قهرمانی را به‌دست می‌گیرند که محافظ یک ارباب جوان است و در یک مبارزه، کاراکتر اصلی دست خود را از دست می‌دهد و اربابش هم به‌گروگان گرفته می‌شود. قهرمان بازی Sekiro Shadows Die Twice جز یأس و ناامیدی چیز دیگری در چهره‌اش مشاهده نمی‌شود و رها شده است تا بمیرد، اما پس از به‌هوش آمدنش، متوجه یک بازوی مصنوعی می‌شود که جای دست قطع شده‌اش را گرفته است. حال هدفی بزرگ‌تر در ذهن این شخصیت شکل گرفته است و آن هم چیزی نیست جز نجات اربابش و کشتن تمامی اشخاصی که مسبب این اتفاق بوده‌اند. کاراکتر بازی که او را به‌نام گرگ سفید یا گرگ یک دست می‌شناسند، برای رسیدن به‌هدفش باید قوی و قوی‌تر شود. ازاین‌رو استاد دیرینه‌اش که The Owl نام دارد، او را تمرین می‌دهد تا به یک شینوبی همه‌فن‌حریف تبدیل شود. البته قوی شدن و رسیدن به‌سطح درجه یک شینوبی، موردی است که برعهده بازیکنان قرار داده شده است.درواقع گیم‌پلی بازی و ساختارش شما را مجبور می‌کنند تا گرگ یک دست را به یک نینجا کارکشته تبدیل کنید. یکی دیگر از مواردی که در داستان بازی با آن روبه‌رو خواهید شد، حرف‌زدن کاراکتر بازی است. در ساخته‌های قدیم فرام سافتور، کاراکتر بازی ویژگی صحبت کردن نداشت، اما در سکیرو شاهد صحبت کردن کاراکتر بازی هستیم که می‌توان آن را مدیون تغییراتی بود که در داستان‌سرایی بازی اعمال شده‌اند. با ورود به‌جهان بازی Sekiro Shadows Die Twice اولین موردی که متوجهش می‌شوید، امتسفر نام‌آشنایی است که در ساخته‌های قبلی مورد استفاده قرار گرفته بودند. همچنین تیم سازنده اعلام کرده است که جهان بازی از نظر وسعت، شباهت بسیاری به بلادبورن و دارک سولز ۳ دارد. البته در اینجا جهان نینجاها و ژاپن فئودال به‌تصویر کشیده شده است.

بازی Red Dead Redemption 2 یکی از آثار بزرگ و موفق سال پیش محسوب می‌شود که توانست کامل‌ترین نمره را از اکثر سایت‌های معتبر کسب کند و درخشش بزرگی هم در جوایز بهترین‌های سال موسوم به Game Awards داشته باشد. حال بالاخره شایعات به حقیقت پیوست و شاهد انتشار این بازی بزرگ روی کامپیوتر بودیم. نسخه رایانه های شخصی این بازی از تمام توان موجود استفاده خواهد کرد تا بتواند هر گوشه‌ای از این جهان را به تصویر بکشد و از قله‌های برفی رشته‌های گریزلی گرفته تا جاده‌های گرد و خاکی شهر لیموی را به‌صورت غنی و شگفت‌انگیز به نمایش گذارد. در نسخه کامپیوتر این بازی مغازه‌های گل و لای مخصوص روز ولنتاین عالی دیده می‌شوند و خیابان‌های سنگفرش شهر دنیس گرافیک حیرت‌انگیز بازی را به رخ همگام می‌کشد.

پیشرفت‌های گرافیکی و فنی زیادی برای ایجاد حس عمیق‌تر در بازیکنان صورت گرفته است و جهانی را خواهیم دید که روشنایی بالایی دارد و محیط در شب و روز متفاوت و روحش بخش دیده می‌شود. مسیرهای برفی با کیفیت بالاتری دیده می‌شوند و بازتاب نور از روی آن‌ها هم توان تشخیص واقعیت را از غیرواقعیت بسیار سخت می‌کند. حتی چمن‌ها و خزها هم وقتی که روی آن‌ها به اسب سواری می‌پردازید، کاملا عالی طراحی شده‌اند و واقع‌گرایی بی‌سابقه‌ای در زمینه گیاهان و حیوانات صورت گرفته است.

نسخه کامپیوتر بازی Red Dead Redemption 2 از قابلیت HDR پشتیبانی می‌کند و بازیکنان می‌توانند تنظیمات صفحه نمایش را تا حد ۴K بالا ببرند. امکان ایجاد تنظیمات چندمانیتوره و استفاده از فریم ریت‌های سریع از دیگر ویژگی‌های نسخه کامپیوتر بازی است. برای دیدن بهتر دنیای بازی، می‌توانید روی تصاویر با وضوح بالاتر کلیک کنید و با قراردادن آن‌ها روی Ultra از نهایت قدرت کامپیوتر خود بهره ببرید. علاوه بر پیشرفت‌های فنی و گرافیکی که به آن اشاره شد، راک‌استار گیمز (Rockstar Games) به‌روزرسانی‌های دیگری را به بخش داستانی آن اضافه کرده است و می‌توانید از سه ماموریت شکار جدید بازی هم لذت ببرید. هرمان زیزندروف یکی از شخصیت‌های اصلی بازی است که تجارت را از افراد خبره دزدیده است و شما باید وی را در بخش جدیدی ردیابی کنید. در دیگر ماموریت باید به‌دنبال سرنخ‌های مرده یا زنده بودن کامیل میلمانت باشید که یکی از افسران سابق کنفدراسیون سواره‌ نظام محسوب می‌شود.

بازی Mortal Kombat 11 دقیقا همان تجربه مبارزه‌ای خشن، خونین، پر از تکه‌تکه‌شدن شخصیت‌ها یا Fatality‌های وحشتناک است و در چنین مواردی استودیو ندررلم حتی یک قدم رو به عقب هم برنداشته و حتی برعکس، بازی را بیش از پیش تبدیل به اثری خشن و جدی کرده است که قطعا برای طرفداران همیشگی مجموعه خوشایند و برای آن‌هایی هم که با چنین جنبه‌هایی از مورتال کامبت مشکل داشتند آزاردهنده خواهد بود. یکی از بخش‌هایی که بازی در آن از موفقیت‌های Injustice 2 الهام گرفته، همین بخش داستانی است و به همین سبب شاهد روایتی هستیم که بیش از همیشه سینمایی شده است و برای مثال نحوه انتقال بازی از میان‌پرده‌ها به مبارزات حالتی کاملا سینمایی به‌خود گرفته و از همیشه جذاب‌تر است. به‌عنوان بخش داستانی یک بازی مبارزه‌ای، این قسمت در مورتال کامبت ۱۱ قابل قبول و کار راه‌انداز است.

کلیت داستان بازی Mortal Kombat 11 حول محور ایده دستکاری زمان می‌چرخد. به بیان دقیق‌تر، داستان از جایی آغاز می‌شود که شخصیت شیناک شکست خورده و ریدن در حال شکنجه کردن وی است. با اینکه همه‌چیز بر وفق مراد دنیای ایرثرلم به‌نظر می‌رسد، اما پس از ظاهر شدن کرونیکا، شخصیت منفی جدید بازی، متوجه می‌شویم که از این خبرها نیست و وی همه‌چیز را تحت کنترل دارد. قدرت اصلی کرونیکا، دستکاری زمان است و خب سازندگان از این ایده استفاده کرده و مخصوصا در دقایق ابتدایی بازی تقابل‌های جذابی رقم زده‌اند. برای مثال مشاهده مبارزه دو جانی کیج با یکدیگر که از بعد‌های زمانی متفاوتی هستند یا تماشای تقابل دو جکس باهم که حضور در بازه‌های زمانی مختلف آن‌ها را تبدیل به افرادی با خصوصیات متفاوت کرده است، جالب است و ایده خوبی هم به‌نظر می‌رسد.

اما جدا از بخش داستانی، مورتال کامبت ۱۱ هم برای افرادی که به‌دنبال تجربه‌ای تک‌نفره هستند و هم برای علاقه‌مندان به حالت‌های چندنفره محتویات جذاب زیادی تدارک دیده است. یکی از این حالت‌های تک‌نفره Towers of Time نام دارد که در آن همان برج‌های آشنای سری را شاهد هستیم اما با این تفاوت که این برج‌ها به مرور به‌روز خواهند شد و بازیکنان را به نبرد‌هایی با قوانین و شرایط خاص می‌برند. این بخش در واقع حکم همان حالت چالشی را دارد که این روز‌ها در خیلی از بازی‌های آنلاین شاهدش هستیم و تجربه کردنش فرصت خوبی است تا هم تنوعی در گیم‌پلی بازی Mortal Kombat 11 را تجربه کنیم و هم اینکه پاداش‌های ارزشمندی را به‌دست بیاوریم.

حالت بعدی Klassic Towers است که تغییر خاصی در مقایسه با نسخه‌های پیشین نداشته و در هر برج بسته به درجه سختی آن، باید با تعداد مشخصی دشمن مبارزه کنید و البته برج‌های بی‌پایان و برج بقا هم هستند که در آن‌ها هدف زنده ماندن برای طولانی‌ مدت است. این حالت همیشه یکی از امضا‌های سری مورتال کامبت بوده و این بار هم مخصوصا به دلیل ویدیو سینمایی پخش‌شده در پایان هرکدام از آن‌ها تجربه کردن‌شان جذاب است. در نهایت به‌عنوان یک محتوای تک‌نفره دیگر، بخش Krypt را داریم؛ بخشی که در نسخه‌های قبلی هم با آشنا هستیم اما این بار پیشرفت بسیار زیادی در مقایسه با قبل داشته و در اصل یک تجربه ماجراجویی است که در آن با کنترل شخصیتی از دید سوم‌شخص، وارد جزیره‌ای مرموز خواهید شد و با باز کردن صندوق‌ها از طریق منابعی که کسب می‌کنید قادر خواهید بود آیتم‌های مختلفی به‌دست بیاورید.

بازی Marvels Avengers نه بروس بنر، تونی استارک، استیو راجرز، ناتاشا رومانوف یا تور که کامالا خان را به‌عنوان شخصیت اصلی بخش داستانی می‌شناسد؛ کاراکتری که یکی از مهم‌ترین نقاط قوت بازی به حساب می‌آید. او در جایگاه دختری شدیدا علاقه‌مند به ابرقهرمان‌ها و ماجراهای آن‌ها، به شکلی قابل لمس همه‌ی کاراکترها را دور هم جمع می‌کند و باعث می‌شود که یک داستان شلوغ به خاطر داشتن هسته‌ای احساسی، قابل قبول به نظر برسد.

از آن‌جایی که بخش داستانی بازی Marvels Avengers تکیه‌ی قابل توجهی روی حس‌وحال هر سکانس دارد و آن‌چنان در طراحی یک خط داستانی بلند با سیر پویایی از احساسات موفق نبوده است، Marvel’s Avengers نمی‌توانست بدون بهره‌برداری از توانایی‌های تیم بازیگری خود به نتیجه‌ی فعلی برسد. این‌جا افراد شناخته‌شده‌ای مانند تروی بیکر، نولان نورث و لورا بیلی باید کاراکترهایی با شخصیت‌پردازی چندخطی را بازی کنند. به همین دلیل در عین آن که صداگذاری به هیچ عنوان جزو نقاط ضعف اثر نیست، شوربختانه هیچ‌کدام از این نقش‌آفرینی‌ها در ذهن گیمر ثبت نمی‌شوند و همیشه انگار سایه‌ای از توانایی‌های این صداگذارهای حرفه‌ای هستند.

از داستان بازی Marvels Avengers که عبور کنیم، با گیم‌پلی طرف هستیم که به شدت در طول کمپین بازی افت و خیز می‌کند. برای بررسی این بخش ابتدا با ماموریت‌های خطی شروع می‌کنم. این ماموریت‌ها در طول کمپین بازی پخش شده و شامل مراحل تک‌ نفره‌ای می‌شوند که به صورت کامل لول دیزاین، دشمنان و حتی محیط برای آن شخصیت خاص ساخته شده‌است. به عنوان مثال اولین مرحله با شخصیت آیرون‌من به خوبی از قدرت پرواز و گردش در محیط برای این شخصیت استفاده می‌کند و یا مرحله مربوط به هالک، در محیط‌های بسته با تعداد بیشتری از دشمنان جریان دارد. این مراحل هم معمولا تشکیل‌ شده‌اند از محیط های خطی و بسته که در طول‌ آن‌ها موارد مختلفی که شامل مبارزات، کات‌سین‌ها و پلتفرمینگ می‌شود را تجربه می‌کنید.

همچنین بخش مبارزات هر چند در مقایسه با سری آرکام و اسپایدرمن، از عمق کمتری بهره می‌برند، اما با وجود چندین قهرمان مختلف، همچنان سرگرم کننده و در عین‌ حال ساده هستند. برای مبارزات علاوه بر ضربات سبک و سنگین در کنار امکان dodge برای هر شخصیت، چندین قابلیت مختلف با توجه به ویژگی‌های هر قهرمان در دسترس است. به عنوان مثال شخصیت هالک برای مدت زمان کوتاهی ضربات و خط سلامتی اش چند برابر می‌شود. علاوه بر این اونجرز دارای یک سیستم لول‌بندی وسیع برای هر شخصیت‌ است که در طول بازی قادر به آزاد سازی قدرت‌ها و حرکات بیشتری برای هر شخصیت هستیم. در مجموع ترکیب مبارزات با بخش پلتفرمینگ، به عنوان لحظات سرگرم کننده و جذاب عنوان اونجرز به حساب می‌آید.