سرانجام نسخه ریمستر و بهبودیافته بازی اسپایدرمن (به انگلیسی: Marvel’s Spider-Man Remastered) برای پلتفرم PC منتشر شد. وظیفه ریمستر این اثر را شرکت Nixxes به عهده داشته که توانسته بهبودهای مناسبی را ایجاد کند. پشتیبانی از صفحات نمایش عریض، فریم‌ریت بدون محدودیت، قابلیت‌های DLSS و DLAA از شرکت انویدیا، بازتاب‌های بهینه‌شده توسط تکنولوژی ری-تریسینگ، بهبود نمایش سایه‌ها، قابلیت استفاده از گیم‌پد دوال-سنس پلی‌استیشن برای تجربه عالی‌ترین حس در گیم‌پلی و … از تلاش‌هایی است که این شرکت در ریمستر بازی اسپایدرمن کشیده است.

از منظر فنی، گرافیک بازی Marvels Spider-Man و صداگذاری‌های آن در یک کلام، بی‌اشکال هستند. چون بازی هم در مکان‌های بسیار متفاوت و پرجزئیاتی قصه‌اش را روایت کرده است و هم از پیوستگی بسیار مناسبی بهره می‌برد. مثلا این بازی تقریبا چیزی به اسم لودینگ ندارد و اگر هم دارد، همواره کمتر از ده ثانیه برای به پایان رسیدنش مخاطب را معطل می‌کند. کات‌سین‌های بازی کیفیت فوق‌العاده‌ای دارند و طراحی چهره‌ی شخصیت‌های اصلی مثبت و منفی، در بالاترین انتظار هستند. واکنش‌های دقیق صورت و بدن آن‌ها، طراحی حساب‌شده و پرجزئیات تمامی محیط‌ها که در بسیاری مواقع با عناصری واکنش‌دهنده به حرکات شما پر شده‌اند و کیفیت بالای بافت‌های به کار گرفته‌شده در نقطه به نقطه‌ی نقشه‌ی بزرگ بازی، از اسپایدرمنِ انحصاری پلی‌استیشن ۴، یک تجربه‌ی بصری ایده‌آل ساخته‌اند.

فارغ از همه‌ی موارد بیان‌شده، یکی از مهم‌ترین و تحسین‌برانگیزترین ویژگی‌های بازی Marvel’s Spider-Man نحوه‌ی ارائه‌ی گیم‌پلی مخفی‌کارانه در بخش‌های گوناگون آن به بازیکنان است. گیم‌پلی لایق ستایشی که در آن اتفاقا گجت‌ها، آپگریدها و در کل تمامی امتیازهایی که در طول بازی کسب می‌کنید، به دردتان می‌خورند و با توجه به هوش مصنوعی نسبتا بالا و کاملا راضی‌کننده‌ی دشمنان، اگر اهل انجام باحوصله‌ی فعالیت‌ها باشید، می‌تواند شدیدا باعث لذت بردن‌تان از بازی شود. فارغ از بعضی بخش‌های گیم‌پلی که شما را مجبور به پشت سر گذاشتن دشمنان بدون لو رفتن و در اوج سکوت می‌کنند، در بسیاری قسمت‌ها نیز انتخاب کاملا برعهده‌ی خودتان است.